1. تحریف های شناختی را شناسایی کنید
تحریفهای شناختی افکار و باورهای نادرستی هستند که نحوهی دید ما - از جمله خودمان - را منحرف میکنند و معمولاً منجر به احساسات و خلقهای بیش از حد دردناک میشوند.خبر و فرهنگ
به این فکر کنید: دقیقاً همانطور که همه ما میتوانیم عادتهای فیزیکی غیرمفید (مثلاً جویدن ناخن، خوردن تنقلات در اواخر شب و غیره) داشته باشیم، همه ما عادات ذهنی خاصی داریم که هیچ لطفی به ما نمیکنند.
به عنوان مثال: هر زمان که در حین رانندگی اتفاق ناراحتکنندهای رخ میدهد - قطع کردن، کسی که میخواستم در پارکینگی که میخواستم بگیرد - یک اسکریپت پیشفرض که در ذهنم میچرخد این است، چه بد! به هر دلیلی، من یک عادت ذهنی ایجاد کرده ام که هر زمان که در جاده ناراحت می شوم، رانندگان دیگر را صدا بزنم.
این یک مشکل است زیرا حتی اگر رانندگان دیگر اشتباه می کنند گاهی اوقات من نیز اشتباه می کنم. اما اگر واکنش پیشفرض من این باشد که همیشه دیگران را بیرونی کنم و دیگران را سرزنش کنم، فرصت دیدن رفتار خودم و اصلاح خودم را از دست میدهم.
اگر هر بار که مسیرم را قطع میکنم، به خودم میگویم کسی که مرا قطع میکند یک آدم تند و تیز است و باید یک راننده محتاطتر باشد، ممکن است از این واقعیت غافل شوم که در مسیر عبور خیلی آهسته رانندگی میکنم، زیرا دارم با خودم صحبت میکنم. همسرم و از نحوه رانندگی من آگاه نیست.اصطلاحات فنی مهم
نکته این است که منبع اصلی کمبود خودآگاهی عادات ذهنی نادرست و خودگویی است. اگر بتوانید یاد بگیرید که این الگوهای تفکر نادرست را شناسایی کنید، می توانید خودآگاه تر شوید و احتمالاً در نهایت احساس بهتری نیز خواهید داشت.
1. تحریف های شناختی را شناسایی کنید
تحریفهای شناختی افکار و باورهای نادرستی هستند که نحوهی دید ما - از جمله خودمان - را منحرف میکنند و معمولاً منجر به احساسات و خلقهای بیش از حد دردناک میشوند.خبر و فرهنگ
به این فکر کنید: دقیقاً همانطور که همه ما میتوانیم عادتهای فیزیکی غیرمفید (مثلاً جویدن ناخن، خوردن تنقلات در اواخر شب و غیره) داشته باشیم، همه ما عادات ذهنی خاصی داریم که هیچ لطفی به ما نمیکنند.
به عنوان مثال: هر زمان که در حین رانندگی اتفاق ناراحتکنندهای رخ میدهد - قطع کردن، کسی که میخواستم در پارکینگی که میخواستم بگیرد - یک اسکریپت پیشفرض که در ذهنم میچرخد این است، چه بد! به هر دلیلی، من یک عادت ذهنی ایجاد کرده ام که هر زمان که در جاده ناراحت می شوم، رانندگان دیگر را صدا بزنم.
این یک مشکل است زیرا حتی اگر رانندگان دیگر اشتباه می کنند گاهی اوقات من نیز اشتباه می کنم. اما اگر واکنش پیشفرض من این باشد که همیشه دیگران را بیرونی کنم و دیگران را سرزنش کنم، فرصت دیدن رفتار خودم و اصلاح خودم را از دست میدهم.
اگر هر بار که مسیرم را قطع میکنم، به خودم میگویم کسی که مرا قطع میکند یک آدم تند و تیز است و باید یک راننده محتاطتر باشد، ممکن است از این واقعیت غافل شوم که در مسیر عبور خیلی آهسته رانندگی میکنم، زیرا دارم با خودم صحبت میکنم. همسرم و از نحوه رانندگی من آگاه نیست.اصطلاحات فنی مهم
نکته این است که منبع اصلی کمبود خودآگاهی عادات ذهنی نادرست و خودگویی است. اگر بتوانید یاد بگیرید که این الگوهای تفکر نادرست را شناسایی کنید، می توانید خودآگاه تر شوید و احتمالاً در نهایت احساس بهتری نیز خواهید داشت.